Ku suomelas-ugrilaine kirjuttau ven’akse, mittuine kieli on hänen oma?

Samannu piän kongressalazii tervehtimäh tuli Vengrien valdivolline sekretari László Simon. Sih huolimata, ku Vengries juuri sih aigah oli suurdu hommua sen periä, ku suvimualois tulijat migrantat täytty vägie pyrgivytäh Jevroupan mualoih, korgies virras olii mies löydi aigua tulla Kongressah da tervehtie ymbäri muailmua tulluzii kirjuttajii...

Ku emmo hävies dinozavroin peräh

Kongresan suures istundos oli paginua suomelas-ugrilazien rahvahien dramaturgijas. Pagizijoin joukos oli suomelastu da hantua, eestilästy da vengrua, marilastu da udmurtielastu. Jamalalpäi tulluh Natalja Tsimbalistenko saneli, ku heijän alovehel on painettu opastukirju, kuduah on kerätty kirjutustu hantoin, nentsoin da sel’kupoin kul’tuuras da kieles. Jogahizel virguniekal enne ruadoh piäzendiä pidäy lugie se da vaste sit piästä läbi tutkindos. Ilmai sidä korgieh virgah puuttuo ei sua. Paiči sidä naine kehui, ku vaste ei ammui heijän mual kuvai kinofil’mua tundiettu ohjuaju Natalja Bondarčuk. Fil’man nimi on ”Jiähine kuningatar” da se on luajittu paikallizien eläjien suarnoin da legendoin pohjale...