#30 (1320)

Heinykuun allus Alavozes Spuasan Käzitäluajitun obrazan kirikön prihodas piettih oigiehuskojien perehien nedäli. Nimi sille annettih karjalaine – “Jumalan lapset”, sentäh ku meijän armahat poijat, tyttäret, vunukat dai myö, vahnembat, olemmo Jumalan äbäzöittävät lapset.

Karjalan liitto -organizatsii da Karjalan tazavallan Kul’tuuruministerstvu järjestetäh karjalan kielen da kul’tuuran kursiloi jo mondu vuottu. Joga toine vuozi kursit vuorotellen järjestetäh Ven’al da Suomes.

Elokuun allus Kurkijovel Kirjaž-muzeis avavui enzimäine arheolougine ozuttelu. Kai ozutteluvešit, niilöin keskes raudazet da bronzučomendukset, sodakirvehet, obrazazet – on kerätty Kurkijoven kylän ymbäristös. Tämä randuhäi on vahnu karjalazien roindumua, juuri tiä on mondu muinastu karjalastu linnoitustu da kalmistuo, kudamii arheolougat tutkitah 1800-vuozien puolivälis algajen.

Ammusista ajoista alkuan meččämarjat oltih pohjoiskarjalaisien ei kovin pohatan ruokavalinnan tärkienä ošana. Marjoja kerättih ta šyötih kuin ruakana, niin ni piiraissa, morššiloissa šekä šiäššettih niitä talvekši. Niin koko vuuvven karjalaiset perehet šuatih tarpehellisie vitamiinija ta ainehie, kumpasitta elämä pohjosešša ois mahotointa.

Elokuu on merkillini kuukauši monilla opaštujilla, vet' elokuušša piätetäh heijän kohtaluo. Elokuun alušta yliopistoissa ta oppilaitokšissa ruvettih ilmottamah niijen abiturienttien nimijä, kumpaset on piäšty opaštujien listoilla.

Kaikin šanotah: pitäy oppie kiinan kieltä. Myö šanomma: opi karjalua! Kiinalaisetki ollah šamua mieltä.

Vuokkiniemen kylä valittih vuuvven 2017 šuomelais-ugrilaisekši kulttuuripiäkaupunkiksi 5. elokuuta Helsinkissä.