Čuajun duuhu luonnon helmas

Jälgiaigua rahvas vai enämbäl kiännytäh ekolougieh, luondollizih tuottehih. Erähät heis kai valmistetah luondollizii tuottehii omin käzin. Mostu rahvastu on Jessoilasgi – Svetlana da Maksim Hyrrit. Jo mondu vuottu molodoit valmistetah čuajuu karjalazil peldoloil kazvajas hormas.

Kyläh tulduu meidy vastattih ižändy da emändy – Maksim da Svetlana Hyrrit. Maksim on roinnuhes Priäžäs, Svetlana on Petroskoispäi, ga häi mielihyväl lähti elämäh kyläh ukonke. Enzimäi nuoret elettih Priäžäs, valmistettih čuajuu omih da ystävih niškoi. Kaikile čuaju rodih maguh, horman valmistamine pidi suurendua. Kodvazen peräs Svetlana da Maksim ruvettih myömäh omua čuajuu Priäžän etnokul’tuurizen keskuksen laukas. Nygöi nuoret nostetah kodii da ruadopertiloi Jessoilas, piendy tilua Priäžäs jo ei tävvy. Kui tuli mieleh valmistua hormučuajuu meile kerdoi Maksim Hyrri:

– Jo lapsusaijas minuu kiinnosti histourii, se, midä ruattih, syödih da juodih  meijän ezi-ižät. Mučoinke yhtes rubiemmo keriämäh erilazii heinii da sit opimmo valmistua čuajuu hormas. Čuajun valmistamine on aiga vaigei protsessu, sih pidäy opastuo.

Nygöi Hyrriloin čuajuu tietäh ei vaigu kogo Karjalua myö, Ven’an toizis čuppuloisgi. Svetlanal käis on uuzi čuajuvakkaine, sen dizainan keksittih iče Hyrrit. Ei ammui rodih uuzi čuajuliinii: hormu niinipuunke, must’oinke, dušmanke, vagoinke da toizien heinienke. Keksie kupaž on ylen vaigei dielo...