#29 (1369)

Mennyt pyhänpiän karjalazien kois piettih vuozipäivällizet pivot. Uudizennu konsertuprogrammas oldih läbi vačas menijät ruočinkarjalazen Pölläzien perehen romantizesti ezitetyt pajot da raviet latinoamerikkalazet tansit.

Aleksei Prokinan kuvottuloi hurstiloi ostetah Karjalas eläjät dai loittozien suurien linnoin rahvas. Miehen kuvottuloi hurstiloi voibi oijendua lattiele nygyaigazesgi movvakkahas pertis.

Täl kerdua opimmo sellittiä Hyrzylän nimen roinduperiä da merkičysty. Nimi tottugi arbaituttau. Jullattulois kniigois ei lövvy Hyrzylän nimen sellitysty.

Tottu sanuo, marilazet ei tiedovoija. Net marilazet, kudamil on perindölline marilazien usko, pannah malittuu omis pyhis lehtimečis, kudamii sanotah “k’usoto”. Nämmih pidoloih ei sua tulla niilöil, ket ollah tostu uskuo. Semmite paistah sie vaigu marikse.

Kontie on Karjalan meččien šuurin ta varattavin peto, mi näillä mailla aikoinah toi äijän vahinkuo: tappo lehmie ta lampahie, repi heposie. Huavotettuna taikka penikköjen kera olija še on erikoisen vihani ta tulou ihmiselläki piällä. Kontie on väkövä voimiltah vain ei niin ylivoimani älyltäh. Šentäh šanotahki häneštä näin: ”Kontiella on yhen miehen mieli ta yhekšän miehen voima”.

Aikoinah Akonlahen kylissä ta huuttoriloilla Kiitehenjärjellä oli elän noin 1500 ihmistä. Hyö pietih šiivattua, raivattih köyhyä kivimuata, kalaššettih, käytih mečällä ta tietyšti laulettih runoja.

Konšana ennein mie en ole tahton elyä kaupunkissa. Ta äšen ylpeilin šitä, jotta olen muašeuvun eläjä. Višših, mie niin ni eläsin omašša Kalevalašša, kun ei olis alettu niin vaikiet ajat.

Venäjän presidentti Vladimir Putin vieraili Karjalašša viime netälillä. Hänellä kerrottih Karjalan kehityššuunnitelmašta ta uuvvešta yksiköštä, mi peruššettih tašavaltah.