#44 (1484)

Petroskois jo viijetty vuottu piettih etnokul’tuurine luageri “Nuorien vastavus Karjalan mual”. Luagerih yhtyi vahnembien kluasoin opastujii, kuduat opastutah karjalan, vepsän da suomen kieldy. Tänävuon Petroskoih tuli školaniekkoi Karjalan eri čuppulois da Leningruadan alovehelpäi.

Moskovas ruadai histouriiperindön kaiččemizen fondu keriäy jen’gua Sonckan taloih niškoi. Tämä kodi on Kurkijoven kyläs, se on ainavo kuulužan suomelazen arhitektoran Lars Sonckan mustomerki Ven’al.

P’otr Il’jič Arhipov on rodivunnuh Nuožarveh. Tänävuon hänel täydyi 83 vuottu. Nygyaigassah mies mustelou omua jygiedu lapsusaigua: tuatan repressiedy, voinua, nälgiä da miinan räjähtysty, kuduan periä häi menetti käin. Nygöigi miehele pidäy puolistua omua iččie.

Minä jälles voinua olin vie pieni neičykkäine. Mami andoi minuu školah enzimäzeh kluassah Salmenniškan kyläh. Sie opastettih ven’akse, opastai oli Natalja Aleksejevna, häi eli sit kyläs. Kezäl oli hyvä kävellä pal’l’ahin jalloin, a vot talvel toiči mami ei työndänyh minuu školah. Ei olluh midä jalgah panna. Hyvä oli se, ku škola oli poikki dorogas. Minä yksikai en jiännyh kodih, juoksin školah kengittäh. Istummos laučale, yhten jallan piäl istummos. Jalgu lämbiey, sit mugaže toizen jallan lämmitin, mugai päivy menöy...

Alovehienvälini festivali keräsi lapšie kolmešta alovehešta Kalajoven kyläh piemiekuun 2. päivänä. Kyläššä jo viijettä kertua piettih Vepsläine sarn -nimini kilpailu.

Pieni karjalaini kylä nimeltäh Jyvyälakši (Jyvälahti) Karjalan Pohjosešša oli tuttu jo ХVII vuosišualla.

Viime netälillä Karjalan piämieš Artur Parfenčikov oli työmatalla tašavallan pohjoisošašša.