Kullervo, Kalervon poika

Kalevala-eepossan šankari-koštajan Kullervon tarina jo moničči innošti kirjailijie ta muusikkoja.

Niin ni ohjuaja ta taiteilija Tatjana Grebzde piätti luatie oman spektaklin tunnetun eepossan mukah. Kullervo-näytelmän enši-ilta piettih kevätkuun lopušša Vuokkiniemeššä.

Kyšyin ohjuajalta, mintäh hiän valičči juuri nämä eepossan runot.

– Miula jo aikojah šynty še ajatuš, ka ei ollun artistua piäroolih, šelittäy Tatjana Grebzde. – A tuanoin mie nävin Nikita Vorobjovin Kormilo-huuttorilta ta heti ymmärsin, jotta miun šankari-koštaja löyty.

Niin ni alko spektaklin lavaššuš. Vorobjovien melkein koko pereh – muamo Olga šekä kolme poikua Van’a, Jegor ta Nikita – ošallissuttih näyttelijäjoukkoh.

Kullervon istorija on täyši vaikeita kohtija. Esimerkiksi, šiinä on oša, kumpasešša petoelukat tapetah Ilmarisen naisen. Jotta välttyä ankaroja kappalehie, näytelmäššä esiinnytäh kuklat.

Kullervo-näytelmäššä ohjuaja käyttäy monta simvolie. Esimerkiksi, spektaklin aikana lavalla näyttäyvytäh kolmen linnun hahmot: valkie kotka tarkottau elämyä, ruškie – vertä, a mušta lintu merkiččöy šurmua.

Näyttelijien lisäkši spektaklissa on kakši starinoiččijua: yksi kertou eepossan rivijä karjalan kielellä, a toini venyähen kielellä. Karjalan kielellä on tärkie tehtävä – še auttau kaččojie tuntie eepossan erityisluatuo.

Tatjana Grebzden Kullervo-spektakli jo šai korkeita arvošanoja Kalevala-eepossan tietäjiltä. Kalevala open -projektin johtaja Irina Rinkevič kučču artistoja esittämäh näytelmyä Kalevala-eepossalla omissetuh festivalih, kumpani pietäh heinäkuušša Petroskoissa. Šamoin ohjuaja Grebzde toivou, jotta koštamukšelaiset niise šuahah nähä hänen lavaššukšen Kulttuuri-musejokeškukšen tahi Družba-kulttuuritalon lavoilla.